Exactly one year ago, the first EU-funded Closed Controlled Access Centre (CCAC) for asylum seekers in Greece was inaugurated on the island of Samos. Concerns were from the outset, that residents would be subjected to disproportionate restrictions on their movement and to surveillance measures more associated with prison-type controls than with reception facilities hosting and supporting people seeking international protection. A year later, with two similar CCACs now operational on the Greek islands of Leros and Kos, and another two additional facilities being built on Lesvos and Chios, NGOs who have witnessed the impact are calling for the approach to be urgently revised.
The combined expected cost of building all five CCACs is 260 million euros. Meanwhile, the average distance from the closest towns is 14 kilometers, with no access to regular, adequate and affordable transport services. These EU funds could be used instead to host people in suitable conditions that respect their dignity, and ensure access to healthcare, employment opportunities and promote people’s ability to become part of the society in Greece. There is also a real danger that this model will be replicated along the border with Turkey and elsewhere in Europe. It is time to reverse this harmful trend, and instead build functioning Greek and EU asylum systems that recognise the humanity of all who are forced to flee.
The continued use of containment measures on both the islands and mainland undermines repeated calls by NGOs for Greece and the EU to focus on integration and social inclusion. The EU Action Plan on Integration and Inclusion states that the “successful integration of migrants depends both on early action and long-term investment. Providing support to migrants and their receiving communities at the earliest possible moment”. It is time for Greece and the EU to align with this approach.
Compared to the overcrowded, substandard and unsanitary camps people had been forced to reside in previously, some aspects of their living conditions may have improved in the CCACs. However, the cost to people’s rights and wellbeing has been unacceptably high. The increased securitisation and restriction of freedoms has had a devastating impact on the mental and physical well-being of CCAC residents, many of whom report symptoms of depression, anxiety, and even suicidal thoughts.
Located in remote areas far from local communities, with 24/7 CCTV and barbed-wire fences, these prison-like complexes go against the core principles of European policy, including for example in the EU Action Plan on Integration and Inclusion, with disproportionate focus on deterrence, isolation and containment. Instead of being welcomed and supported to rebuild their lives and contribute to their new communities, asylum-seekers are isolated, subject to constant surveillance, and provided limited access to essential services.
NGOs are today calling for the use of border facilities to be limited to frontline assistance, registration and identification of asylum seekers, after which people should be transferred to suitable, dignified housing options, in conditions ensuring their freedom of movement. Community-based accommodation, when adequately supported, should be preferred as the solution most conducive to refugees becoming part of and contributing to their communities, in line with the recommendations in the EU action plan on Integration and Inclusion.
- Prison-like conditions inside Samos CCAC
Surrounded by multiple barbed wire fences, isolated in a valley eight kilometers from the town of Vathy, Samos CCAC currently houses approximately 1,000 men, women and children in one operational area of the camp. There is no safe space for single women, with or without children, or other vulnerable groups that need special reception conditions, despite NGOs highlighting this issue in a joint statement addressed to the Ministry of Asylum and Migration when the plan was announced. For its residents, the prison-like structure, combined with a heavy security presence and stringent entry/exit conditions, creates a pervasive feeling of imprisonment:
“You can only enter/exit between 8AM-8PM. When you arrive at the camp doors, one by one they let you inside, to the checkpoint where they check your phone, wallet, pockets, even the small pockets of your clothes. Then when you want to go inside you have to pass through doors with fingerprints.” Mehdi, 23-year-old man from Afghanistan, Vathy, Samos, 2022.
Closed and controlled facilities are not a humane or dignified reception option for people seeking international protection. Restrictions of people’s liberty to exit or re-enter the facility freely can amount to de facto detention and can lead to a violation of their right to private and family life. Without an asylum applicant card (which is necessary to access the center's security systems), people are prohibited to leave the camp. This applies to new arrivals until their asylum applicant’s card has been issued, as well as to those waiting to appeal a negative decision or to submit a subsequent asylum application.
In addition to this, asylum seekers are the only category of people who are still subjected to a mandatory COVID-19 quarantine when they arrive in Greece for at least five days. This approach creates a constant sense of containment. According to I Have Rights (IHR), an organisation that provides free legal information and legal support on Samos, asylum seekers are detained on average for 12 days after being identified by the Reception and Identification Service. In addition, in 6% of IHR’s cases, people were detained longer than the 25 days that are foreseen by the law, even if identification procedures have been completed, raising serious doubts on the movement restrictions. This decision has been taken by the Asylum Service on the grounds of an increase in arrivals in Samos - even though there are currently fewer than 1,000 people in the facility which has capacity for 2,040.
In the Samos CCAC, asylum seekers are kept ‘out of sight and out of mind’, with limited access to services and opportunities to interact with the local population. Despite this, as of the time of writing there is no appointed doctor for the residents of the camp. Although a doctor from Samos hospital visits the camp twice a week, she only identifies vulnerable people among the residents and does not provide medical care. MSF are filling this gap with a mobile clinic three days of the week. In 2022, 42% of IHR beneficiaries met the legal category of vulnerability in Greece, with 26% being survivors of torture and 12% being survivors of human trafficking. Only 33% of those who were vulnerable were in contact with the CCAC psychologist before their full asylum interview.
- Containment policies have a devastating impact on people's mental health
Extended stays in CCACs create enormous stress and uncertainty for the asylum seekers residing there:
"Living in the camp [CCAC] on Samos is a very difficult experience. They shouldn’t even give it the name ‘camp’; in my opinion it is a prison – there is no difference… Everyone is inside their container, nobody comes outside, everyone is depressed and sick in some way – from loneliness, from their legal situation or status, and other problems they have in their lives. We refugees are not guilty criminals, we are human, we came here with hope. Somali, African, Afghan, Arab – it doesn’t make a difference, we are all in the same situation.” - Mehdi, describing conditions in the CCAC; Samos, May 2022.
IRC mental health and psychosocial support teams worked on Samos between 2019-2022 and witnessed first-hand the detrimental effects of Greek and EU containment policies. The focus on walls rather than welcome has contributed to immense feelings of hopelessness and despair among asylum seekers and refugees trapped on the Greek islands. In the last year, 91% of people supported by the IRC mental health programme in Samos experienced anxiety and 87% depression-related symptoms, while an alarming 41% showed symptoms of suicidality. Containment-centered accommodation models have devastating impacts on the mental health of asylum seekers and refugees, who may already have to cope with trauma endured in their country and on their journey towards Greece.
- It's time for answers from the Greek Government and the EU
Greek and EU authorities need to move away from short-sighted policies based on containment and deterrence. They should instead adopt specific measures to promote a sustainable, dignified reception and asylum system for all people seeking protection. To this end, we, the undersigned civil society organisations, call on the Greek Ministry of Migration and Asylum and the European Commission for specific answers on the following issues:
- As COVID-19 quarantine requirements are being waived across Europe, on what grounds are asylum seekers in Samos and Lesvos held in a quarantine section upon arrival?
- When will the designated hosting areas for single women with their children and/or unaccompanied children inside the CCACs start operating?
- What is the timeframe and what concrete measures have been taken towards ensuring adequate and specialised staffing of the Medical and Psychosocial Unit inside the CCACs?
- Given that ongoing asylum trends in Greece indicate many residents of the camp(s) will be granted asylum, what measures have been taken to establish integration pathways, and how is the impact of having to reside in prison-like conditions for protracted periods assessed with respect to prospects of integration?
- Does DG Home agree that elements of the Greek CCACs are incompatible with the EU Action Plan on Integration and Inclusion? For example, asylum seekers are contained, although the Action Plan proposes autonomous housing options that can speed up the integration process, especially when linked with early provision of integration support’.
- What actions can be taken to ensure Greece's compliance with the Reception Conditions Directive and the asylum acquis more broadly?
- Given that the EU has provided material support for the construction and running of the CCACs and oversees Greece's use of EU funds for these purposes, what steps would the Commission take to hold Greece accountable for possible violations of fundamental rights in these facilities?
Πριν από ακριβώς ένα χρόνο, εγκαινιάστηκε στη Σάμο η πρώτη - χρηματοδοτούμενη από την Ε.Ε. – Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή (ΚΕΔ) για αιτούντες/σες άσυλο στην Ελλάδα. Από την αρχή εκφράστηκαν ανησυχίες, δεδομένου ότι οι διαμένοντες/ουσες υποβλήθηκαν σε δυσανάλογους περιορισμούς στις μετακινήσεις τους και σε μέτρα επιτήρησης που συνδέονται περισσότερο με ελέγχους φυλακής παρά με εγκαταστάσεις υποδοχής που φιλοξενούν και υποστηρίζουν άτομα που αιτούνται διεθνή προστασία. Ένα χρόνο αργότερα, με δύο παρόμοιες ΚΕΔ να λειτουργούν πλέον σε Λέρο και Κω, ενώ άλλες δύο ακόμη ΚΕΔ κατασκευάζονται σε Λέσβο και Χίο, οι οργανώσεις που έχουν δει τον αντίκτυπο, καλούν σε αναθεώρηση της συγκεκριμένης προσέγγισης.
Το συνολικό αναμενόμενο κόστος για την κατασκευή και των πέντε ΚΕΔ ανέρχεται σε 260 εκατομμύρια ευρώ. Εν τω μεταξύ, η μέση απόσταση από τις πλησιέστερες πόλεις είναι 14 χιλιόμετρα, χωρίς πρόσβαση σε τακτικές, επαρκείς και οικονομικά προσιτές υπηρεσίες μεταφοράς. Αυτά τα κονδύλια της Ε.Ε. θα μπορούσαν αντ' αυτού να χρησιμοποιηθούν για τη φιλοξενία των ανθρώπων σε κατάλληλες συνθήκες που σέβονται την αξιοπρέπειά τους, εξασφαλίζουν την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, τις ευκαιρίες απασχόλησης και προωθούν την ικανότητα των ανθρώπων να ενταχθούν στην κοινωνία. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος το μοντέλο αυτό να αναπαραχθεί τόσο στα σύνορα με την Τουρκία όσο και αλλού στην Ευρώπη. Είναι καιρός να αντιστραφεί αυτή η επιβλαβής τάση και αντ' αυτού, να οικοδομηθεί ένα λειτουργικό και ανθρώπινο ελληνικό και ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου προς όσους/ες αναγκάζονται να διαφύγουν από τη χώρα τους.
Η συνεχιζόμενη χρήση μέτρων περιορισμού, τόσο στα νησιά όσο και στην ηπειρωτική χώρα, υπονομεύει τις επανειλημμένες εκκλήσεις των οργανώσεων προς την ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές να επικεντρωθούν στην ένταξη. Το σχέδιο δράσης της Ε.Ε. για την ενσωμάτωση και την ένταξη αναφέρει ότι «Η ενδυνάμωση τόσο των ατόμων με μεταναστευτικό υπόβαθρο όσο και των κοινοτήτων υποδοχής ώστε να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία ενσωμάτωσης έχει ουσιαστική σημασία για την επίτευξη βιώσιμης και επιτυχημένης ενσωμάτωσης.». Είναι καιρός η Ελλάδα και η Ε.Ε. να ευθυγραμμιστούν με αυτή την προσέγγιση.
Σε σύγκριση με τις υπερπλήρεις, υποβαθμισμένες και ανθυγιεινές δομές στις οποίες οι άνθρωποι αναγκάζονταν να διαμένουν προηγουμένως, ορισμένες πτυχές των συνθηκών διαβίωσής τους έχουν πιθανόν βελτιωθεί. Ωστόσο, το κόστος στα δικαιώματα, την ελευθερία και την ευημερία των ανθρώπων είναι τεράστιο. Τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας και ο περιορισμός των ελευθεριών είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική ευεξία των διαμένοντων/ουσών στις ΚΕΔ, πολλοί από τους οποίους αναφέρουν συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους, ακόμη και αυτοκτονικότητας.
Οι κλειστές δομές βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές, μακριά από τις τοπικές κοινότητες, με 24ωρη παρακολούθηση και συρματοπλέγματα. Οι δομές αυτές, που μοιάζουν με φυλακές, αντιβαίνουν τις βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής πολιτικής, όπως το σχέδιο δράσης της Ε.Ε. για την ενσωμάτωση και την ένταξη, με δυσανάλογα μεγάλη έμφαση στην αποτροπή, την απομόνωση και τον περιορισμό. Αντί να καλωσορίζουν και να υποστηρίζουν τους ανθρώπους να ξαναχτίσουν τη ζωή τους και να συμβάλουν στις νέες τους κοινότητες, οι αιτούντες/σες άσυλο απομονώνονται, υπόκεινται σε συνεχή επιτήρηση και έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες.
Σήμερα, οι οργανώσεις καλούν σε χρήση των συνοριακών δομών φιλοξενίας αιτούντων άσυλο, μόνο για την παροχή βοήθειας, την καταγραφή και την ταυτοποίηση των αιτούντων/ουσών άσυλο, έπειτα από την οποία οι άνθρωποι θα πρέπει να μεταφέρονται σε κατάλληλες, αξιοπρεπείς επιλογές στέγασης που να διασφαλίζουν την ελεύθερη μετακίνησή τους. Η στέγαση στον αστικό ιστό, όταν υποστηρίζεται επαρκώς, είναι ο συντομότερος δρόμος για να ενταχθούν οι πρόσφυγες/ισσες στις τοπικές κοινωνίες και να συμβάλουν σε αυτές, σύμφωνα και με το σχέδιο δράσης της Ε.Ε. για την ενσωμάτωση και την ένταξη.
- Συνθήκες που μοιάζουν με φυλακές στην ΚΕΔ Σάμου
Περιτριγυρισμένη από πολλαπλά συρματοπλέγματα, απομονωμένη οκτώ χιλιόμετρα από το Βαθύ, η ΚΕΔ Σάμου στεγάζει σήμερα περίπου 1,000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά στη μια περιοχή που λειτουργεί. Δεν υπάρχει ασφαλής χώρος για τις γυναίκες, με ή χωρίς παιδιά, ή άλλες ευάλωτες ομάδες που χρειάζονται ειδικές συνθήκες υποδοχής, παρά την κοινή δήλωση των οργανώσεων προς το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου για το ζήτημα. Η κλειστή δομή με τα έντονα μέτρα ασφαλείας και τις αυστηρές συνθήκες εισόδου/εξόδου, δημιουργεί μια διάχυτη αίσθηση φυλάκισης στους διαμένοντες/ουσες:
«Μπορείς να μπεις ή να βγεις μόνο μεταξύ 8 π.μ. και 8 μ.μ.. Υπάρχει ένα σημείο ελέγχου όπου ελέγχουν το τηλέφωνο, το πορτοφόλι, τις τσέπες - ακόμα και τις μικρές τσέπες των ρούχων ψάχνουν. Στη συνέχεια, όταν θέλεις να μπεις μέσα πρέπει να περάσεις τρεις, τέσσερις πόρτες με δακτυλικά αποτυπώματα...». Mehdi, 23χρονος άνδρας από το Αφγανιστάν, Βαθύ, Σάμος, 2022.
Οι κλειστές και ελεγχόμενες δομές δεν αποτελούν ανθρώπινη ή αξιοπρεπή επιλογή υποδοχής για όσους/ες αιτούνται διεθνή προστασία. Οι περιορισμοί της ελευθερίας των ανθρώπων να εξέλθουν ή να εισέλθουν ελεύθερα στη δομή, μπορεί να ισοδυναμούν με de facto κράτηση και να οδηγούν σε παραβίαση του δικαιώματός τους στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή. Χωρίς κάρτα αιτούντος άσυλο (η οποία είναι απαραίτητη για την πρόσβαση στα συστήματα ασφαλείας του κέντρου), απαγορεύεται η έξοδος από τη δομή. Αυτό ισχύει για τους νεοαφιχθέντες/είσες μέχρι να εκδοθεί η κάρτα ασύλου, καθώς και για όσους/ες περιμένουν να ασκήσουν έφεση κατά αρνητικής απόφασης ή να υποβάλουν μεταγενέστερη αίτηση ασύλου.
Επιπλέον, οι αιτούντες/σες άσυλο είναι η μόνη πληθυσμιακή ομάδα που εξακολουθεί να υπόκειται σε υποχρεωτική καραντίνα COVID-19 με την άφιξη στην Ελλάδα για τουλάχιστον πέντε ημέρες. Η προσέγγιση αυτή δημιουργεί μια συνεχή αίσθηση περιορισμού. Σύμφωνα με την οργάνωση I Have Rights (IHR), η οποία παρέχει δωρεάν νομική υποστήριξη στη Σάμο, οι αιτούντες άσυλο κρατούνται κατά μέσο όρο 12 ημέρες μετά την ταυτοποίησή τους από την Υπηρεσία Υποδοχής και Ταυτοποίησης. Επιπλέον, στο 6% των περιπτώσεων των ωφελούμενων της IHR, οι άνθρωποι κρατούνται για 25 ημέρες όπως αναφέρεται στο νόμο ή και περισσότερο, ακόμα και εάν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες ταυτοποίησης, εγείροντας σοβαρές ανησυχίες για την επιβολή περιορισμών στη μετακίνηση. Η απόφαση αυτή ελήφθη από την Υπηρεσία Ασύλου με την αιτιολογία της αύξησης των αφίξεων στη Σάμο - παρόλο που αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 1,000 άτομα στη δομή, η οποία έχει χωρητικότητα για 2.040 άτομα.
Εντός της ΚΕΔ Σάμου, οι αιτούντες/σες άσυλο είναι «αόρατοι και ξεχασμένοι» από την κοινότητα, με περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες και ευκαιρίες αλληλεπίδρασης με τον τοπικό πληθυσμό. Παράλληλα, μέχρι τη στιγμή που γράφεται η παρούσα έκθεση δεν υπάρχει διορισμένος/η γιατρός ΕΟΔΥ για τους διαμένοντες/ουσες. Παρότι μία γιατρός από το νοσοκομείο της Σάμου επισκέπτεται τη δομή δύο φορές την εβδομάδα, για να εντοπίζει τα άτομα με ευαλωτότητες, δεν παρέχει ιατρική φροντίδα. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καλύπτουν το κενό αυτό, με μία κινητή μονάδα εντός της ΚΕΔ, τρεις φορές την εβδομάδα. Το 2022, το 42% των δικαιούχων της IHR πληρούσε τη νομική κατηγορία της ευαλωτότητας, με το 26% να είναι επιζώντες/σες βασανιστηρίων και το 12% επιζώντες/σες εμπορίας ανθρώπων. Μόνο το 33% των ευάλωτων αυτών ατόμων είχαν έρθει σε επαφή με τον ψυχολόγο του ΚΕΔ πριν από την πλήρη συνέντευξη ασύλου.
- Οι πολιτικές περιορισμού έχουν καταστροφικό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των ανθρώπων
Η παρατεταμένη διαμονή στις ΚΕΔ δημιουργεί τεράστιο άγχος και αβεβαιότητα στους αιτούντες/σες άσυλο που μένουν εκεί:
«Το να ζεις στον καταυλισμό (ΚΕΔ) είναι μια πολύ δύσκολη εμπειρία... Δεν θα έπρεπε καν να του δίνουν το όνομα "καταυλισμός"- κατά τη γνώμη μου είναι φυλακή - δεν υπάρχει καμία διαφορά..Όλοι είναι μέσα στο κοντέινερ - κανείς δεν βγαίνει έξω, όλοι πάσχουν από κατάθλιψη και νιώθουν άρρωστοι με κάποιο τρόπο - λόγω μοναξιάς, λόγω νομικού καθεστώτος και λόγω άλλων προβλημάτων που έχουν στη ζωή τους. Εμείς οι πρόσφυγες δεν είμαστε ένοχοι εγκληματίες, είμαστε άνθρωποι, ήρθαμε εδώ με ελπίδα Σομαλοί, Αφρικανοί, Αφγανοί, Άραβες - δεν έχει διαφορά, όλοι είμαστε στην ίδια κατάσταση». – Ο Mehdi περιγράφει τις συνθήκες στην ΚΕΔ- Σάμος, Μάιος 2022.
Οι ομάδες ψυχικής υγείας και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης της IRC εργάστηκαν στη Σάμο μεταξύ 2019-2022 και είδαν από πρώτο χέρι τις επιζήμιες συνέπειες των ελληνικών και ευρωπαϊκών πολιτικών περιορισμού. Η εστίαση στην κατασκευή τείχων και όχι στο καλωσόρισμα, συνέβαλε σε τεράστια αίσθηση απελπισίας και απόγνωσης μεταξύ των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων που είναι παγιδευμένοι στα ελληνικά νησιά. Τον τελευταίο χρόνο, το 91% των ατόμων που υποστηρίχθηκαν από το πρόγραμμα ψυχικής υγείας της IRC στη Σάμο παρουσίασαν συμπτώματα άγχους, το 87% συμπτώματα που σχετίζονται με την κατάθλιψη, ενώ ένα ανησυχητικό 41% εμφάνισε συμπτώματα αυτοκτονικότητας. Τα μοντέλα στέγασης που βασίζονται στους περιορισμούς έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, οι οποίοι μπορεί να έχουν ήδη να αντιμετωπίσουν τραύματα που υπέστησαν στη χώρα τους και στο ταξίδι τους προς την Ελλάδα.
- Έχει έρθει η ώρα για απαντήσεις από την ελληνική κυβέρνηση και την Ε.Ε.
Οι ελληνικές αρχές και οι αρχές της ΕΕ πρέπει να απομακρυνθούν από πολιτικές που βασίζονται στον περιορισμό και την αποτροπή. Αντ' αυτού, θα πρέπει να υιοθετήσουν συγκεκριμένα μέτρα για την προώθηση ενός βιώσιμου, αξιοπρεπούς συστήματος υποδοχής και ασύλου για όλους τους ανθρώπους που αναζητούν προστασία. Προς την κατεύθυνση αυτή, εμείς, οι κάτωθι υπογράφουσες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, καλούμε το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις στα ακόλουθα ζητήματα:
- Εφόσον οι απαιτήσεις καραντίνας του COVID-19 έχουν αρθεί σε όλη την Ευρώπη, σε ποια βάση οι αιτούντες/σες άσυλο στη Σάμο και τη Λέσβο κρατούνται σε τμήμα καραντίνας κατά την άφιξή τους;
- Πότε θα αρχίσουν να λειτουργούν οι προβλεπόμενοι χώροι φιλοξενίας για τις μόνες γυναίκες με τα παιδιά τους ή/και τα ασυνόδευτα παιδιά εντός των ΚΕΔ;
- Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα και ποια συγκεκριμένα μέτρα έχουν ληφθεί για την εξασφάλιση επαρκούς και εξειδικευμένης στελέχωσης της Ιατρικής και Ψυχοκοινωνικής Μονάδας του ΕΟΔΥ εντός των ΚΕΔ;
- Δεδομένου ότι οι τρέχουσες τάσεις στο άσυλο στην Ελλάδα δείχνουν ότι σε πολλούς διαμένοντες/ουσες των δομών θα χορηγηθεί διεθνής προστασία, ποια μέτρα έχουν ληφθεί για την καθιέρωση τρόπων ένταξης και πώς αξιολογείται ο αντίκτυπος της παρατεταμένης διαμονής σε συνθήκες φυλάκισης σε σχέση με τις προοπτικές ένταξης;
- Συμφωνεί η Γενική Διεύθυνση Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων πως στοιχεία των ΚΕΔ είναι ασύμβατα με το σχέδιο δράσης για την ενσωμάτωση και την ένταξη; Για παράδειγμα, οι αιτούντες/σες άσυλο κρατούνται, παρόλο που το σχέδιο δράσης προτείνει αυτόνομες επιλογές στέγασης που μπορούν να επιταχύνουν τη διαδικασία ένταξης, ιδίως όταν συνδέονται με την έγκαιρη παροχή υποστήριξης για την ένταξη.
- Ποια μέτρα μπορούν να παρθούν για να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση της Ελλάδας με την οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής και δικαίωμα στο άσυλο γενικότερα;
- Δεδομένου ότι η Ε.Ε. έχει παράσχει υλική στήριξη για την κατασκευή και τη λειτουργία των ΚΕΔ και εποπτεύει τη χρήση των κονδυλίων της Ε.Ε. προς την Ελλάδα για τους σκοπούς αυτούς, ποια μέτρα θα λάμβανε η Επιτροπή για να καταστήσει την Ελλάδα υπεύθυνη για πιθανές παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε αυτές τις δομές;
.png)
